 |
| Ελευθέριος Φουλίδης: «…Τις περισσότερες φορές συγκινούμαι, νιώθω σαν να βουτάω το πινέλο στο αίμα του Ποντιακού Ελληνισμού…» |
Όπως έλεγε ένας Άγγλος συγγραφέας η Τέχνη είναι ωραία όταν το χέρι, η καρδιά και το κεφάλι πάνε μαζί. Αυτό θα συνειδητοποιήσει και όποιος γνωρίσει τον Ποντιακής καταγωγής Αγιογράφο-Ζωγράφο Ελευθέριο Φουλίδη, ο οποίος εδώ και χρόνια ζει μαζί με την οικογένειά του στην Αγγλία. Ο Ελευθέριος Φουλίδης γεννήθηκε στο Δρέπανο Κοζάνης, τα πρώτα ερεθίσματα τα πήρε από τον πατέρα του Θεόφιλο ο οποίος ήταν σκηνογράφος στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος. Από μικρή ηλικία, αξιοποιεί το ταλέντο ξεκινώντας μαθήματα Αγιογραφίας με έναν μαθητή του Φώτη Κόντογλου και το μέλλον του διαγράφεται λαμπρό. Αργότερα παντρεύεται την εκλεκτή της καρδιάς του Αθηνά Κουσίδου από το Πρωτοχώρι Κοζάνης, αποκτά τρία παιδιά και ξεκινάει το ταξίδι για μία διαφορετική ζωή. Λόγω της αγάπης και του πάθους που τρέφει για την Τέχνη, αλλά και με σκοπό την ανάδειξη αυτής, φεύγει στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Αγγλία όπου ζει και δρα εδώ και πολλά χρόνια. Η προσφορά του Ελευθέριου Φουλίδη στην ομοιογένεια του Λονδίνου και γενικότερα της Μ. Βρετανίας είναι ανεκτίμητη, αφού εκτός από τα έργα του, που κοσμούν πολλούς Ιερούς Ναούς, διδάσκει σε ομάδες ομογενών την τέχνη της Αγιογραφίας μεταλαμπαδεύοντάς τους τα νάματα της πολύτιμης Βυζαντινής Τέχνης. Ο Πόντιος Αγιογράφος–Ζωγράφος μας παραδίδει σε μια μικρή συνέντευξη, λίγα λόγια για το έργο του αλλά και για τα νέα του σχέδια, καθώς ετοιμάζει νέα έκθεση ζωγραφικής για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Όπως χαρακτηριστικά λέει «…τις περισσότερες φορές συγκινούμε, νιώθω σαν να βουτάω το πινέλο στο αίμα του Ποντιακού Ελληνισμού…».
- Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την Αγιογραφία και τη Ζωγραφική;
Η ενασχόλησή μου με τη ζωγραφική και την αγιογραφία ξεκινά από τα παιδικά μου χρόνια. Τα πρώτα ερεθίσματα μου, είναι από τον πατέρα μου Θεόφιλο, ο οποίος ήταν σκηνογράφος στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και κάθε φορά που έκανε σκηνικά για μια παράσταση εγώ παρακολουθούσα με ενδιαφέρον. Αργότερα συνειδητοποίησα πως μου άρεσε πολύ αυτή η Τέχνη και ήθελα να γίνω ζωγράφος και μάλιστα αγιογράφος. Ο πατέρας μου τότε με πήγε στον Μακαριστό Βασίλειο Γούναρη ο οποίος ήταν μαθητής του Φώτη Κόντογλου, αυτός είδε πως έχω ταλέντο και έτσι ξεκίνησα.
- Μετά από χρόνια, αφού έχετε κάνει οικογένεια, φεύγετε για το εξωτερικό και συγκεκριμένα για την Αγγλία. Πως πήρατε την απόφαση να φύγετε από την Ελλάδα και ποιες συνθήκες αντιμετωπίσατε;
Φύγαμε από εδώ για ένα καλύτερο μέλλον και το πετύχαμε! Όπως λέει και το Ποντιακό τραγούδι "... Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδα ξένος...". Έφυγα γιατί εκείνο τον καιρό αισθανόμουν πως είμαι ξένος, δεν έδιναν τη σημασία που έπρεπε στους καλλιτέχνες και το πάθος μου να αναδείξω αυτή την τέχνη με οδήγησε στο εξωτερικό. Εκεί ήμουν σίγουρος πως θα μπορέσω να κάνω πολλά πράγματα πάνω στη δουλειά μου και ιδιαίτερα στη ζωγραφική γιατί ένας καλλιτέχνης διακρίνεται περισσότερο για τη ζωγραφική και στον εκκλησιαστικό χώρο βέβαια από την αγιογραφία με το ταλέντο του αλλά κυρίως στην καριέρα του μετράει η ειδική τεχνική πάνω στη ζωγραφική. Οι συνθήκες που αντιμετωπίσαμε ήταν πολύ δύσκολες αλλά γρήγορα αναγνωρίστηκε η τέχνη και πήγαν όλα καλά.
- Είστε ο μοναδικός Έλληνας καλλιτέχνης του οποίου υπάρχει έργο μέσα στο Παλάτι του Buckingham. Πως ξεκίνησε αυτή η συνεργασία;
Με αφορμή τα 50 χρόνια από την ενθρόνιση της βασίλισσας Ελισάβετ από την Αρχιεπισκοπή της Βρετανίας της έγινε ένα δώρο. Έκανε η Αρχιεπισκοπή έναν διαγωνισμό και μεταξύ άλλων καλλιτεχνών διάλεξαν εμένα. Το έργο είναι η Αγία Ελισάβετ με τον Πρόδρομο στην αγκαλιά. Η ίδια η βασίλισσα μου έστειλε επιστολή για να με ευχαριστήσει.
- Θέλω να μου πείτε για τα πιο σημαντικά έργα σας και για τις εκθέσεις που έχετε κάνει.
Σημαντικά έργα είναι στο Πατριαρχείο η Αποκάλυψη του Ιωάννου, έργα μου υπάρχουν επίσης, στα σαλόνια των αδερφών Σαββάλα, πολιτικών πρόσωπων, σε πολλούς εφοπλιστές, πνευματικούς ανθρώπους, σε ηθοποιούς όπως είναι ο Άντονι Κουίν, γενικά έργα μου υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Εκθέσεις κάνουμε πάρα πολλές και ατομικές και ομαδικές. Μια σημαντική έκθεση έγινε στο Λονδίνο για την αγιογραφία μαζί με άλλους δύο αξιόλογους καλλιτέχνες και σημείωσε μεγάλη επιτυχία καθώς η προσέλευση του κόσμου ήταν σημαντική.
- Γνωρίζουμε πως ετοιμάζετε μια μεγάλη έκθεση για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Τί είναι αυτό που σας έχει επηρεάσει τόσο ώστε να πάρετε μια τέτοια πρωτοβουλία;
Είμαι Πόντιος! Επειδή δεν μπόρεσα να προσφέρω τίποτα ως τώρα για τον Ποντιακό Ελληνισμό, πιστεύω πως έφτασε ο καιρός να κάνω κάτι για την Πατρίδα μου. Έχω ακούσει ιστορίες από τον πατέρα μου, τους παππούδες μου, ο κύριος Κωνσταντίνος Φωτιάδης μου έχει χαρίσει τα έργα του που τα μελετάω ώστε να αντλήσω πηγές. Έτσι θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος στο μεγαλείο των χαμένων πατρίδων ανακατεύοντας στα χρώματα μέσα, αντί για λάδι τα δάκρυά μου. Τις περισσότερες φορές την ώρα που δουλεύω πάνω σε αυτά τα έργα συγκινούμε νιώθω σαν να βουτάω το πινέλο στο αίμα του Ποντιακού Ελληνισμού.
- Ποια είναι τα συναισθήματα που θέλετε να αποτυπώσετε πάνω σε αυτή την έκθεση και τι αποτελεί μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για αυτό;
- Πώς ξεκίνησε η ενασχόλησή σας με την Αγιογραφία και τη Ζωγραφική;
Η ενασχόλησή μου με τη ζωγραφική και την αγιογραφία ξεκινά από τα παιδικά μου χρόνια. Τα πρώτα ερεθίσματα μου, είναι από τον πατέρα μου Θεόφιλο, ο οποίος ήταν σκηνογράφος στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και κάθε φορά που έκανε σκηνικά για μια παράσταση εγώ παρακολουθούσα με ενδιαφέρον. Αργότερα συνειδητοποίησα πως μου άρεσε πολύ αυτή η Τέχνη και ήθελα να γίνω ζωγράφος και μάλιστα αγιογράφος. Ο πατέρας μου τότε με πήγε στον Μακαριστό Βασίλειο Γούναρη ο οποίος ήταν μαθητής του Φώτη Κόντογλου, αυτός είδε πως έχω ταλέντο και έτσι ξεκίνησα.
- Μετά από χρόνια, αφού έχετε κάνει οικογένεια, φεύγετε για το εξωτερικό και συγκεκριμένα για την Αγγλία. Πως πήρατε την απόφαση να φύγετε από την Ελλάδα και ποιες συνθήκες αντιμετωπίσατε;
Φύγαμε από εδώ για ένα καλύτερο μέλλον και το πετύχαμε! Όπως λέει και το Ποντιακό τραγούδι "... Σα ξένα είμαι Έλληνας και σην Ελλάδα ξένος...". Έφυγα γιατί εκείνο τον καιρό αισθανόμουν πως είμαι ξένος, δεν έδιναν τη σημασία που έπρεπε στους καλλιτέχνες και το πάθος μου να αναδείξω αυτή την τέχνη με οδήγησε στο εξωτερικό. Εκεί ήμουν σίγουρος πως θα μπορέσω να κάνω πολλά πράγματα πάνω στη δουλειά μου και ιδιαίτερα στη ζωγραφική γιατί ένας καλλιτέχνης διακρίνεται περισσότερο για τη ζωγραφική και στον εκκλησιαστικό χώρο βέβαια από την αγιογραφία με το ταλέντο του αλλά κυρίως στην καριέρα του μετράει η ειδική τεχνική πάνω στη ζωγραφική. Οι συνθήκες που αντιμετωπίσαμε ήταν πολύ δύσκολες αλλά γρήγορα αναγνωρίστηκε η τέχνη και πήγαν όλα καλά.
- Είστε ο μοναδικός Έλληνας καλλιτέχνης του οποίου υπάρχει έργο μέσα στο Παλάτι του Buckingham. Πως ξεκίνησε αυτή η συνεργασία;
Με αφορμή τα 50 χρόνια από την ενθρόνιση της βασίλισσας Ελισάβετ από την Αρχιεπισκοπή της Βρετανίας της έγινε ένα δώρο. Έκανε η Αρχιεπισκοπή έναν διαγωνισμό και μεταξύ άλλων καλλιτεχνών διάλεξαν εμένα. Το έργο είναι η Αγία Ελισάβετ με τον Πρόδρομο στην αγκαλιά. Η ίδια η βασίλισσα μου έστειλε επιστολή για να με ευχαριστήσει.
- Θέλω να μου πείτε για τα πιο σημαντικά έργα σας και για τις εκθέσεις που έχετε κάνει.
Σημαντικά έργα είναι στο Πατριαρχείο η Αποκάλυψη του Ιωάννου, έργα μου υπάρχουν επίσης, στα σαλόνια των αδερφών Σαββάλα, πολιτικών πρόσωπων, σε πολλούς εφοπλιστές, πνευματικούς ανθρώπους, σε ηθοποιούς όπως είναι ο Άντονι Κουίν, γενικά έργα μου υπάρχουν σε όλο τον κόσμο. Εκθέσεις κάνουμε πάρα πολλές και ατομικές και ομαδικές. Μια σημαντική έκθεση έγινε στο Λονδίνο για την αγιογραφία μαζί με άλλους δύο αξιόλογους καλλιτέχνες και σημείωσε μεγάλη επιτυχία καθώς η προσέλευση του κόσμου ήταν σημαντική.
- Γνωρίζουμε πως ετοιμάζετε μια μεγάλη έκθεση για τον Ποντιακό Ελληνισμό. Τί είναι αυτό που σας έχει επηρεάσει τόσο ώστε να πάρετε μια τέτοια πρωτοβουλία;
Είμαι Πόντιος! Επειδή δεν μπόρεσα να προσφέρω τίποτα ως τώρα για τον Ποντιακό Ελληνισμό, πιστεύω πως έφτασε ο καιρός να κάνω κάτι για την Πατρίδα μου. Έχω ακούσει ιστορίες από τον πατέρα μου, τους παππούδες μου, ο κύριος Κωνσταντίνος Φωτιάδης μου έχει χαρίσει τα έργα του που τα μελετάω ώστε να αντλήσω πηγές. Έτσι θα προσπαθήσω να φανώ αντάξιος στο μεγαλείο των χαμένων πατρίδων ανακατεύοντας στα χρώματα μέσα, αντί για λάδι τα δάκρυά μου. Τις περισσότερες φορές την ώρα που δουλεύω πάνω σε αυτά τα έργα συγκινούμε νιώθω σαν να βουτάω το πινέλο στο αίμα του Ποντιακού Ελληνισμού.
- Ποια είναι τα συναισθήματα που θέλετε να αποτυπώσετε πάνω σε αυτή την έκθεση και τι αποτελεί μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης για αυτό;
Αυτό είναι πολύ βαθύ. Όσοι έρθουν στην Έκθεση πρέπει να φύγουν συγκινημένοι, αυτό που νιώθω εγώ την ώρα που δουλεύω και δακρύζω, θέλω ο κόσμος να το αισθανθεί, να μην περάσει και φύγει έτσι απλά. Η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης δεν είναι τίποτα άλλο από την αγάπη μου για την Πατρίδα.
- Αν σας έλεγα να αποτυπώσετε τις αξίες του Ποντιακού Ελληνισμού πως θα τις αποτυπώνατε;
Έχουμε πολλά φώτα! Έχουμε πνευματικούς ανθρώπους, λόγιους, ανθρώπους της Εκκλησίας, Αγίους, όλοι αυτοί μας έχουν δώσει πολλά πατήματα ώστε να είμαστε άξιοι συνεχιστές.
- Και τέλος θα ήθελα να σας ρωτήσω πως θα περιγράφατε την Ελλάδα του σήμερα μέσα από το έργο σας;
Σαν μια καμπάνα, αυτό που την χτυπάει είναι η πολιτική και έχει τρελάνει όλο τον κόσμο. Η Ελλάδα, όμως, είναι μια εικόνα που δεν σβήνει με τίποτα. Ο Ελληνισμός είναι παγκόσμιος. Ποτέ η εικόνα δεν προσκύνησε, μόνο την προσκυνούν. Γι' αυτό η Ελλάδα είναι ιερή και δεν μπορεί να μας πειράξει κανένας.
Ευχαριστώ από τα βαθύ της καρδιάς μου, τον Ελευθέριο Φουλίδη και την γυναίκα του Αθηνά Κουσίδου τόσο για την συνέντευξη αλλά και για όλα τα εφόδια ζωής που μου έδωσαν μέσα από αυτή. Είναι δύο άξιοι άνθρωποι που έφυγαν από την Ελλάδα και με συνοδοιπόρο την ελπίδα, την ταπεινότητα και το ταλέντο κατάφεραν σε ένα ξένο μέρος γι’ αυτούς τότε, να προοδεύσουν και σήμερα να μιλάμε για ένα λαμπρό έργο από έναν εξαιρετικό άνθρωπο!
Κατσογιάννου – Τριανταφύλλου Ευθυμία
(Έφη Πορτοράζ)
Ιστορικός
Πηγή: Πτολεμαίος
Σαν μια καμπάνα, αυτό που την χτυπάει είναι η πολιτική και έχει τρελάνει όλο τον κόσμο. Η Ελλάδα, όμως, είναι μια εικόνα που δεν σβήνει με τίποτα. Ο Ελληνισμός είναι παγκόσμιος. Ποτέ η εικόνα δεν προσκύνησε, μόνο την προσκυνούν. Γι' αυτό η Ελλάδα είναι ιερή και δεν μπορεί να μας πειράξει κανένας.
Ευχαριστώ από τα βαθύ της καρδιάς μου, τον Ελευθέριο Φουλίδη και την γυναίκα του Αθηνά Κουσίδου τόσο για την συνέντευξη αλλά και για όλα τα εφόδια ζωής που μου έδωσαν μέσα από αυτή. Είναι δύο άξιοι άνθρωποι που έφυγαν από την Ελλάδα και με συνοδοιπόρο την ελπίδα, την ταπεινότητα και το ταλέντο κατάφεραν σε ένα ξένο μέρος γι’ αυτούς τότε, να προοδεύσουν και σήμερα να μιλάμε για ένα λαμπρό έργο από έναν εξαιρετικό άνθρωπο!
Κατσογιάννου – Τριανταφύλλου Ευθυμία
(Έφη Πορτοράζ)
Ιστορικός
Πηγή: Πτολεμαίος