 |
| Ο αποκριάτικος Κουκαράς της Ένωσης Ποντίων Πιερίας |
Η Ένωση Ποντίων Πιερίας ξεκίνησε από τον Οκτώβριο του 2012, και συνεχίζει και φέτος για δεύτερη χρονιά, τα μαθήματα Ποντιακής Διαλέκτου τα οποία γίνονται με μια μέθοδο που περιλαμβάνει τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων, έτσι ώστε τα μαθήματα να γίνονται περισσότερο ενδιαφέροντα, ευχάριστα και διαδραστικά.
Στο τελευταίο μάθημα οι μαθητές του τμήματος έμαθαν για ένα Ποντιακό έθιμο της Αποκριάς, τον Κουκαρά.
Τον κουκαρά κατασκεύαζαν οι γυναίκες κρυφά από τα παιδιά τους. Αυτός αποτελούνταν από ένα μεγάλο κρεμμύδ, ή πατάτα,ι πάνω στο οποίο κάρφωναν σε ημικύκλιο εφτά φτερά από κότα ή κόκορα (όσες οι εβδομάδες της νηστείας). Τα φτερά ήταν από κότα ή κόκορα και μαύρα, εκτός από ένα που ήταν χρωματιστό. Χωρίς να γίνουν αντιληπτές από τα παιδιά τον κρεμούσαν από το ταβάνι. Το κρέμασμα γινόταν την Καθαρά Δευτέρα πολύ νωρίς. Έτσι όταν ξυπνούσαν τα παιδιά αντίκριζαν τον κουκαρά να κρέμεται από το ταβάνι και να κουνιέται. Αν δεν συμμορφώνονταν με το κράτημα της νηστείας τα φοβέριζαν ότι θα τα φάει ο κουκαράς. Με τρόπο φυσούσαν τον κουκαρά που καθώς κουνιόταν και περιστρέφονταν προκαλούσε τον φόβο. Κάθε εβδομάδα που περνούσε αφαιρούσαν και ένα φτερό μέχρι να τελειώσουν όλα με το τελείωμα της νηστείας.
Στο τελευταίο μάθημα οι μαθητές του τμήματος έμαθαν για ένα Ποντιακό έθιμο της Αποκριάς, τον Κουκαρά.
Τον κουκαρά κατασκεύαζαν οι γυναίκες κρυφά από τα παιδιά τους. Αυτός αποτελούνταν από ένα μεγάλο κρεμμύδ, ή πατάτα,ι πάνω στο οποίο κάρφωναν σε ημικύκλιο εφτά φτερά από κότα ή κόκορα (όσες οι εβδομάδες της νηστείας). Τα φτερά ήταν από κότα ή κόκορα και μαύρα, εκτός από ένα που ήταν χρωματιστό. Χωρίς να γίνουν αντιληπτές από τα παιδιά τον κρεμούσαν από το ταβάνι. Το κρέμασμα γινόταν την Καθαρά Δευτέρα πολύ νωρίς. Έτσι όταν ξυπνούσαν τα παιδιά αντίκριζαν τον κουκαρά να κρέμεται από το ταβάνι και να κουνιέται. Αν δεν συμμορφώνονταν με το κράτημα της νηστείας τα φοβέριζαν ότι θα τα φάει ο κουκαράς. Με τρόπο φυσούσαν τον κουκαρά που καθώς κουνιόταν και περιστρέφονταν προκαλούσε τον φόβο. Κάθε εβδομάδα που περνούσε αφαιρούσαν και ένα φτερό μέχρι να τελειώσουν όλα με το τελείωμα της νηστείας.