Κυριακή 10 Αυγούστου 2014

Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα!

Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα!
Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα! 

Ο πρωινός ήλιος ζέσταινε τα πόδια μας που ετοιμάζονταν να γυρίσουν τα πετάλια για ακόμη μία μέρα, την 9η. Ο πρόεδρος του τοπικού συλλόγου Duzce Bicikletti Nizamentin Ulas, είχε ήδη έρθει στο ξενοδοχείο προκειμένου να μας συνοδέψει μέχρι τις ανηφοριές της BOLU. Αν και βαριά πολύ τα πόδια μας, η διαδρομή που θα ακολουθούσαμε ήτανε ανηφορική. Εκκινήσαμε από το κέντρο της πόλης φορώντας τα φωσφοριζέ γιλεκάκια που πρέπει να φορούνε όλοι οι ποδηλάτες στην Τουρκία, και κάναμε μία στάση για να καθαρίσουμε τα ποδήλατά μας στο μαγαζί ποδηλάτων που διατηρεί ο πρόεδρος Nizamentin. Εκεί πλένοντας και λαδώνοντας τα ποδήλατά μας ,μας επισκέφθηκε ένας Τούρκος συνάδελφος από την τοπική εφημερίδα της περιφέρειας. Τις μέρες αυτές ο Τουρκικός τύπος καθημερινά προβάλει την αποστολή μας ,και παροτρύνει πολλούς ποδηλάτες να κάνουνε κάτι ανάλογο. Μετά την αναμνηστική φωτογραφία το ζέσταμα των 28 χιλιομέτρων αποδείχθηκε ικανοποιητικό για την μακροσκελή ανάβαση που έμοιαζε με την ανάβαση στην Κατάρα! Η ανηφόρες με την κλίση των 10%-16% δοκίμασαν τις δυνάμεις μας. Ευτυχώς η θερμοκρασία την ώρα εκείνη δεν ήτανε πάνω από 17 βαθμούς. Στις ανοιχτές στροφές των δρόμων παρεμβαλλόταν πολλά μικρά μαγαζάκια με διάφορα είδη της τοπικής λαϊκής τέχνης που όλοι μας θέλουμε να έχουμε στα σπίτια μας. Στον αυχένα η θερμοκρασία έπεσε στους 10 βαθμούς και ήμασταν ήδη καταϊδρωμένοι. Η στάση κρίθηκε απαραίτητη προκειμένου να φορέσουμε τα αδιάβροχά μας καθώς υπήρχε ο κίνδυνος της υποθερμίας.

Η κατηφοριά που δεν ήτανε και πολύ μεγάλη μας έβγαλε στην ορεινή πανεπιστημιούπολη της Bolu που αριθμεί 145000 κατοίκους ως επί το πλείστον φοιτητές. Μας έφυγε το στόμα από την υποδομή της σύγχρονης πανεπιστημιούπολης. Μακάρι και στην χώρα μας να υπήρχαν τέτοια καθαρά και πολιτισμένα πανεπιστήμια... Πιστεύω πως πολλές φορές η μαρτυρία και το ήθος μας αντικατοπτρίζεται και από το πού μένουμε. Η σήμανση για τον Εθνικό Δρυμό της περιοχής υποδειγματική. Η ενημερωτικές πινακίδες στην Τουρκία τα έχουν όλα, για αυτό δεν είναι λίγες οι φορές που νομίζουμε πως ποδηλατούμε σε κάποια από τις μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις. Στην δεύτερη ανηφορική δοκιμασία της ημέρας ο Θεός μας έστειλε μια μικρή βοήθεια. Μια θεριζοαλωνιστική μηχανή διερχόταν τον δρόμο με την ταχύτητα των 27,5 km, εμποδίζοντας τον αέρα να μας δοκιμάζει καθώς την ώρα εκείνη φυσούσε κόντρα! Χαράς ευαγγέλια για τα κουρασμένα ποδαράκια μας η ευθεία της Yenicaga μιας ορεινής περιοχής όμοια με αυτής της λίμνης Πλαστήρα. Το τοπίο πολύ όμορφο αν και ορεινό τα χωριά που παρεμβάλλονταν στην διαδρομή ήταν πολύ γραφικά και είχανε επικοινωνία με τον δρόμο που μόνον επαρχιακό δεν τον λες. Ανηφορίζοντας ο αέρας πάγωσε και η θερμοκρασία έπεσε στους 7 βαθμούς κελσίου στις 4.30 μ.μ. Τα πόδια μας τρέμανε και δεν τολμούσαμε να τα σταματήσουμε διότι απομένανε ακόμη 50 χιλιόμετρα διαδρομής. Το αντηλιακό λάδι αποδείχθηκε βάλσαμο καθότι αλειφτήκαμε με αυτό προκειμένου να έχουμε κάτι τις που θα μας προστατεύσει από την υποθερμία.


Λίγη ώρα αργότερα ποδηλατούσαμε αμίλητοι και βρεγμένοι, καθότι «κάποιος» άνοιξε την βρύση και ξέχασε να την κλείσει από πάνω μας ! Αντικρίζοντας την πρώτη πινακίδα ενημέρωσης προορισμού ,ήρθε μία νότα ευφορίας που αυτομάτως άλλαξε το σκηνικό. Η ορεινή Τουρκία είναι άγνωστη! Πολλές όμορφες πόλεις με μικρά χιονοδρομικά κέντρα και αναρριχητικά πεδία αποτελούνε την εναλλακτική απόδραση στην γειτονική μας χώρα. Τα φαράγγια που περάσαμε στην διαδρομή μας έκοβαν την ανάσα με το βάθος τους. Η καλή οργάνωση τοπικών εταιρειών εναλλακτικού τουρισμού είναι υποδειγματική καθώς όλοι τους αποδεικνύονται καλοί επαγγελματίες που υπηρετούν τον τόπο τους. Στην Safranbolu, διανυκτερεύσαμε, μία ακόμη βιομηχανική περιοχή με εργοστάσια εξόρυξης Λιγνίτη, που με τίποτε δεν είχε την εικόνα της αντίστοιχης Ελληνικής περιοχής. Είναι πολλά τα λεφτά παλληκάρια, και εμείς τα σπαταλήσαμε σε παπαριές. Μακάρι όλα να αλλάξουν το επόμενο διάστημα με τις αποκρατικοποιήσεις που ετοιμάζονται στην χώρα μας. Γι' αυτό πάμε στην Τραπεζούντα να κάνουμε το τάμα μας. Γιατί πιστεύουμε πως σαν χώρα έχουμε πολλές δυνατότητες και οραματισμό που μπορούν να μας βγάλουν από το αδιέξοδο. Απλά χρειαζόμαστε εθνική ομοψυχία αγάπη και υπομονή, στοιχεία απαραίτητα για την όποια επιτυχία επιδιώκουμε. Συνταγή αυτή ποτέ δεν ήτανε λάθος στους αιώνες των αιώνων Αμήν!

Για την ομάδα
Παντελής Τζερτζεβέλης

Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα!

Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα!

Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα!

Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα!

Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα!

Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα!

Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα!

Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα!

Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα!

Συνεχίζουν, ποδηλατώντας, προς τη Μαύρη Θάλασσα και την Τραπεζούντα!

Πηγή: RThess