Κυριακή 30 Νοεμβρίου 2014

Ηχηρή παραίτηση μέλους της Παμποντιακής Ομοσπονδίας από το Δ.Σ.

Ηχηρή παραίτηση μέλους της Παμποντιακής Ομοσπονδίας από το Δ.Σ.
Ηχηρή παραίτηση μέλους της Παμποντιακής Ομοσπονδίας από το Δ.Σ.

Του Λάζαρου Κουμπουλίδη, δικηγόρου, μέλος του Δ.Σ. της ΠΟΕ ως αντιπροσώπου της Ευξείνου Λέσχης Βέροιας.     

Βέροια 29 Νοεμβρίου 2014

«Η αποκάλυψη μιας σκληρής πραγματικότητας, είναι προτιμότερη από την συγκάλυψη της με μια επίπλαστη και ωραιοποιημένη εικόνα. Διότι την πρώτη μπορείς -εφόσον την αντιληφθείς- να την αλλάξεις, ενώ η «εικονική πραγματικότητα» οδηγεί στον εφησυχασμό, το συμβιβασμό και εν τέλει την αλλοτρίωση».

Έχοντας την παραπάνω αρχή ως αξίωμα στη ζωή μου, προτίμησα να υπηρετώ πάντοτε την αλήθεια, παρά να «χαϊδεύω αυτιά» και να σιωπώ, αποδεχόμενος ότι ο δρόμος της αλήθειας δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, αλλά με αγκάθια.

Για το λόγο αυτό σε προηγούμενη επιστολή μου προ διμήνου αναφέρθηκα στα ολέθρια αποτελέσματα του αθεράπευτου παραγοντισμού που οδήγησαν στην εκλογή του τελευταίου Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΟΕ, υπό την κηδεμονία και καθοδήγηση από την «κλωνοποιημένη ΠΟΕ», τη ΔΙΣΥΠΕ, υπό την προεδρία του κ. Γιώργου Παρχαρίδη και τη στενή συνεργασία του πρώην Γραμματέα της ΠΟΕ κ. Γιώργου Γεωργιάδη και του νυν Γραμματέα της ΔΙΣΥΠΕ και ταυτόχρονα προέδρου της ΠΟΕ κ. Γιάννη Αντωνιάδη.

Με τον ιδρυτή της Π.Ο.Ε. κ. Γιώργο Παρχαρίδη μας ένωσαν πολλά και κυρίως το Όραμα για Ενότητα του Ποντιακού χώρου σε μια δημοκρατικά δομημένη και λειτουργούσα ΠΟΕ και ο στόχος για εκδημοκρατισμό του παράνομου διοικητικού κατεστημένου του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά. Του αναγνωρίζω το μεγάλο έργο του –παρά τα λάθη και τις παραλείψεις- για την εκπλήρωση των δύο αυτών στόχων, στα πρώτα 6 χρόνια της προεδρίας του, αλλά και το γκρέμισμα μεγάλου μέρους όσων έκτισε κατά την τρίτη θητεία του, για την οποία κατέθεσα προφορικώς αλλά και εγγράφως την αντίθεση μου, ως εκπρόσωπος της Ε.Λ. Βέροιας από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης κατά την ψήφιση της τροποποίησης του Καταστατικού της ΠΟΕ.

Άποψη μου –την οποία την εξέφρασα και στον ίδιο- ήταν και παραμένει ότι ο Γ. Παρχαρίδης από ιδρυτής της ΠΟΕ, δεν πρέπει να καταλήξει παρασκηνιακός καθοδηγητής μιας πλειοψηφίας που φρόντισε να εκλέξει στο Δ.Σ., αλλά να αποτελέσει τον εγγυητή της Ενότητας της ΠΟΕ και θεματοφύλακα των στόχων της.

Όλα τα ανωτέρω καταγγέλθηκαν από τον γράφοντα με δημόσια τοποθέτηση με τίτλο «Ευλογημένος ο … απερχόμενος» (http://pontosandaristera.wordpress.com/2013/12/04/poe-4/), από τον Στρατηγό κ. Νίκο Ταμουρίδη με δημόσια επιστολή του, από τον καθηγητή Ιστορίας κ. Κώστα Φωτιάδη με το άρθρο του «Ζήτω το Παρχαριδιστάν», από τον επί χρόνια επιστήθιο φίλο του κ. Παρχαρίδη και πρώην Γραμματέα της ΠΟΕ κ. Κώστα Γαβρίδη, και πρώτο πλειοψηφών σύμβουλο, ήδη παραιτηθέντα, από τον εκπρόσωπο των Νεοπροσφύγων και μέλος του ΔΣ της ΠΟΕ κ. Ιωάννη Ζελίλοφ, ήδη παραιτηθέντα και από τον διάδοχο του κ. Παρχαρίδη στην προεδρία της ΠΟΕ κ. Επαμεινώνδα Φαχαντίδη, επίσης ήδη παραιτηθέντα, ο οποίος αποποιήθηκε το ρόλο του προέδρου “υπό επιτήρηση”.

Παρά τις ανωτέρω δημόσιες καταγγελίες και παραιτήσεις που θα έπρεπε να ταράξουν συθέμελα την ανωτέρω «τριανδρία Παρχαρίδη - Γεωργιάδη - Αντωνιάδη», οι ανωτέρω όχι μόνο δεν αντιλήφθηκαν τις λανθασμένες επιλογές τους, αλλά συνέχισαν τη σκληρή γραμμή της «εκπαραθύρωσης» που με το πρώτο δελτίο τύπου υπό το νέο Πρόεδρο της ΠΟΕ κ. Αντωνιάδη συνοψίστηκε στο Νέο Δόγμα: «Όποιος παρεκκλίνει της πορείας, κατέρχεται του Οχήματος»!!!

Αυτό το νέο «Δημοκρατικό δόγμα» θυμίζει περισσότερο «Δημοκρατία της Βαϊμάρης του 1919-1933» όπως αναφέρει στην από 15 Νοεμβρίου 2014 επιστολή του ο Επαμεινώνδας Φαχαντίδης, που ως γνωστόν οδήγησε στην επικράτηση του Ναζισμού στη Γερμανία.

Σε εφαρμογή αυτού του νέου Δόγματος, λοιδορήθηκα και εξυβρίστηκα από τον ΣΠΟΣάρχη Ν. Ελλάδας κ. Γ. Βαρυθιμιάδη (του επονομαζόμενου και ως «οπλαρχηγού» από τον ίδιο τον κ. Παρχαρίδη), που με απαξιωτικές εκφράσεις και αήθη επίθεση στο πρόσωπο μου, ανάλογη με αυτή που οδήγησε τον κ. Γαβρίδη και κ. Φαχαντίδη σε παραίτηση, επιδίωξε με την ανοχή και επικρότηση του νυν προέδρου κ. Αντωνιάδη από την πρώτη συνεδρίαση του Συμβουλίου να με οδηγήσουν σε παραίτηση. Φυσικά η «πλειοψηφία» είχε φροντίσει να μου απαγορεύσει τη μαγνητοφώνηση των εργασιών του Συμβουλίου με την αιτιολογία ότι υπήρχε απόφαση ότι αυτό μπορούσε να το κάνει μόνο ο Γραμματέας, ο οποίος παρά το γραπτό αίτημα μου για λήψη αντιγράφου, φρόντισε να σβήσει τα ηχογραφημένα πρακτικά…

Δεν παραιτήθηκα για έναν λόγο: Γιατί έκρινα ότι προέχει-έστω και με προσωπικό βαρύ τίμημα- η υπηρέτηση του ανωτέρω Παμποντιακού οράματος της Ενότητας υπό την ΠΟΕ και η στόχευση για εκδημοκρατισμό του παράνομου καθεστώτος του Ιδρύματος Π. Σουμελά.

Αυτά όμως δυστυχώς έχουν αλλάξει.

Και εξηγούμαι:

1ον Πρόσφατα ο κ. Γ. Γεωργιάδης τοποθετήθηκε δημόσια για την Ενότητα του Ποντιακού χώρου, προτείνοντας τη διάλυση της ΠΟΕ και της ΠΟΠΣ και τη δημιουργία ενός νέου σχήματος υπό τη «σκέπη» των επιχειρηματιών κ.κ. Μελισσανίδη και Ιβάν Σαββίδη για την εξασφάλιση «πακτωλού» εκατομμυρίων ευρώ… Λογικά και αυτονοήτως περιμέναμε όλοι μας σφοδρές αντιδράσεις και δημόσιες τοποθετήσεις από τους έτερους της «τριανδρίας» και αρμόδιους να απαντήσουν στην παραπάνω προκλητική δήλωση, από τον πρόεδρο της ΔΙΣΥΠΕ κ. Γ. Παρχαρίδη και από τον πρόεδρο της ΠΟΕ κ. Γ. Αντωνιάδη. Αντιθέτως όμως, υπήρξε πλήρη σιωπή. Και ως γνωστόν, η σιωπή αποτελεί συνενοχή.

2ον  Στην τελευταία συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της ΠΟΕ (23-11-2014) ο πρόεδρος Γ. Αντωνιάδης ανέλαβε να εισηγηθεί το θέμα της διοίκησης του Ιδρύματος Π. Σουμελά. Δεν πίστευα στα αυτιά μου ακούγοντας τον πρόεδρο της ΠΟΕ να εισηγείται ότι η διοίκηση του Ιδρύματος της Π. Σουμελά είναι νόμιμη σύμφωνα με το Βασιλικό Διάταγμα του 1966!!!, αλλά εμείς ηθικά θέλουμε την αλλαγή του τρόπου διοίκησης!!! Όταν μάλιστα εξερράγη από αγανάκτηση λέγοντας ότι πρόκειται για στροφή 360 μοιρών και ότι ο πρόεδρος έχει πλήρη άγνοια ότι σύμφωνα με την 52/2009 Γνωμοδότηση της Ολομέλειας του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους η διοίκηση του Ιδρύματος έχει κριθεί ότι είναι παράνομη, ο πρόεδρος επέμενε ότι δεν μπορεί να μιλά δημόσια για παράνομη διοίκηση υπό το φόβο της μήνυσης για συκοφαντική δυσφήμιση, λαμβάνοντας την επιβεβαίωση και σύμφωνη γνώμη του Γραμματέα κ. Χρήστου Τοπαλίδη!!! Όταν μάλιστα του υπενθύμισα ότι ο ιδρυτής της ΠΟΕ κ. Παρχαρίδης διήνυσε άπειρα χιλιόμετρα για να δηλώνει σε κάθε συγκέντρωση, σε κάθε πανηγύρι, σε κάθε συμβούλιο, με κάθε αιτία και αφορμή ότι η ΠΟΕ επιδιώκει την αλλαγή του ΠΑΡΑΝΟΜΟΥ διοικητικού κατεστημένου της Π. Σουμελά, ο πρόεδρος και αυτό το αρνήθηκε!!!

Στο αίτημα να συγκροτηθεί άμεσα η Επιτροπή για την Π. Σουμελά, διότι οι θέσεις του προέδρου είναι επικίνδυνες, η θέση του Προέδρου να χειριστεί αυτός το ζήτημα υπερψηφίστηκε από τη γνωστή «πλειοψηφία» των 10 συμβούλων… Όταν στη συνέχεια σε σημείωμα του πρώην Ταμία της ΠΟΕ και νυν ταμία της ΔΙΣΥΠΕ κ. Στάθη Παπαδόπουλου διαπίστωσα ότι διαγράφηκε με εντολή προέδρου, η οφειλή της κάλυψης από την ΠΟΕ μέρους των δικαστικών εξόδων που έκανε η Εύξεινος Λέσχη Βέροιας για την προσφυγή της στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά του νέου Κανονισμού για τη διοίκηση του Ιδρύματος Παναγία Σουμελά, συνειδητοποίησα ότι αποτελώ «ξένο σώμα», το οποίο η «πλειοψηφία» του ΔΣ προσπαθεί να αποβάλλει… (αδιάψευστος μάρτυρας των ισχυρισμών μου τα ηχογραφημένα πρακτικά της τελευταίας συνεδρίασης, αντίγραφο των οποίων καλώ τον Γραμματέα κ. Τοπαλίδη να καταθέσει στο ανώτατο όργανο της ΠΟΕ, στη Γενική Συνέλευση στη διάθεση όλων των Σωματείων).

Συμπατριώτισσες και Συμπατριώτες,

Αυτή η «ΠΟΕ» δεν με εκφράζει. Το νέο «δόγμα» της διοίκησης και η αλλαγή πλεύσης στο «σκληρό πυρήνα» των στοχεύσεων με βρίσκει όχι απλά αντίθετο, αλλά «ψυχή και σώμα» απέναντι σε «θέση μάχης» για να μην επικρατήσουν.

Δεν παραιτούμαι απλά, από το ΔΣ της ΠΟΕ. Στρατεύομαι με την παραίτηση μου στον αγώνα για τη διατήρηση και υπηρέτηση των Καταστατικών Αρχών και στόχων που θέσαμε όλοι μαζί. Θεματοφύλακας σε αυτόν τον αγώνα είναι το κάθε ένα πρωτοβάθμιο Σωματείο που έχει την ευθύνη κάθε επιλογής του και στήριξης των αναγκαίων πρωτοβουλιών και αποφάσεων μέσω του ανώτατου οργάνου της ΠΟΕ, της Γενικής Συνέλευσης για την απαγκίστρωση από «εξωθεσμικούς παράγοντες», και τη συσπείρωση των υγιών δυνάμεων στον Οργανωμένο Ποντιακό χώρο.